این مقاله مراحل ساخت استنت جراحی جهت قرار دادن ایمپلنت های ماگزیلوفیشیال برای پروتز گوش را توضیح می دهد. قالب از ناحیه ضایعه گرفته شد و مدل مومی گوش از دست رفته، کامل و روی صورت بیمار مورد ارزیابی قرار گرفت. مدل مومی با آکریل شفاف پخته شد. همچنین رکورد اکلوزالی آکریلی ساخته شد و به کمک بار آکریلی خارج دهانی به گوش آکریلی متصل گردید. استنت جراحی مادامی که به قوس فک بالا متصل باشد موقعیت مناسبی را برای گوش آکریلی فراهم می کند. این استنت جراحی برای ارزیابی رادیوگرافی نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

سابقه و هدف: اتصال موفق بافت استخوانی به ایمپلنت های تیتانیومی که تحت عنوان استئواینتگریشن توسط Branemark معرفی شده اند کاملا مستند می باشد اما پروگنوز بلند مدت ایمپلنت ها به برآورد مناسب و مراقبت های پیشگیرانه مناسب وابسته است. برای حفظ سلامت بافت های اطراف ایمپلنت، یک برنامه مراقبتی موثر حائز اهمیت می باشد. در این زمینه اقدامات متفاوتی پیشنهاد شده اند، اما اینکه کدام اقدام موثر تر است، مشخص نیست.مرور مقالات: این مقاله منابع مرتبط با مراقبت از ایمپلنت، همچنین عوامل تاثیرگذار بر بافت نرم اطراف ایمپلنت های دندانی را بررسی نموده، در نهایت اقدامات مربوط به برآورد اطراف ایمپلنت واقدامات درمانی در بیماری های قابل برگشت اطراف ایمپلنت را شرح می دهد.نتیجه گیری: اطلاعات موجود نشان می دهد که برای حفظ بافت های اطراف ایمپلنت می توان اقدامات متنوعی انجام داد که این اقدامات در جهت تامین پروگنوز بلند مدت ایمپلنت های دندانی می باشند.

سابقه و هدف: درمان بی دندانی با اوردنچر متکی بر ایمپلنت استاندارد درمان بی دندانی در آینده است. هدف از این تحقیق مقایسه گیر و ثبات اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت در سه موقعیت مختلف از قرارگیری ایمپلنت ها) ABDE) استخوان قدام فک پایین که به پنج ستون مساوی بین سوراخ های چانه ای با نام های A، B، C، D و E تقسیم می شود)، 6AE6 (6 موقعیت اولین دندان مولر فک پایین است) و 6BD6) روی یک مدل بی دندانی فک پایین با استفاده از اوردنچر متکی بر ایمپلنت بود.مواد و روشها: در مطالعه تجربی آزمایشگاهی حاضر یک مدل آزمایشگاهی آکریلی فک پایین با امکان قرارگیری ایمپلنت در شش محل در موقعیت های مولر اول سمت راست و چپ، حد فاصل دندان های لترال و کانین راست و چپ و حد فاصل دندان های پرمولر اول و دوم راست و چپ ساخته شد. بر روی این مدل فک پایین یک اوردنچر فلزی منطبق ساخته، در مقابل محل هر ایمپلنت یک housing اتچمنت از نوع Ball تعبیه گردید، به نحوی که در آزمایش اول موقعیت های ABDE، در آزمایش دوم موقعیت های 6AE6 و در آزمایش سوم موقعیت های  6BD6دارای اتچمنت فعال باشند. به منظور اندازه گیری گیر و ثبات اوردنچر در حالات و موقعیت های مختلف، توسط ماشین Zwick با سرعت 51 میلی متر در دقیقه نیروی کششی در سه جهت عمودی، مایل و قدامی خلفی به اوردنچر فلزی وارد شد. هر آزمایش پنج بار انجام گردید. سپس Maximum Dislodging Force یعنی حداکثر نیرویی که اوردنچر تحمل می کند تا به طور کامل از مدل جدا شود برای هر نمونه توسط دستگاه اندازه گیری شد. بررسی نرمال بودن توزیع داده ها توسط آزمون آماری Shapiro-Wilk و تساوی واریانس ها توسط آزمون Levene انجام گرفت. برای بررسی اثر سه عامل موقعیت ایمپلنت، نحوه اعمال نیرو و وضعیت بر متغیر وابسته کمی میزان نیرو از تحلیل واریانس سه عامله (Three-way ANOVA) و برای مقایسه های دو به دو از روشTukey HSD  استفاده شد.یافته ها: بر اساس تحلیل واریانس سه طرفه اثر متقابل بین موقعیت ایمپلنت، نحوه اعمال کشش معنی دار نبود ((P=0.821. اما اثر متقابل معنی دار ordinal بین موقعیت ایمپلنت با نحوه اعمال کشش وجود داشت (P<0.001). اثر موقعیت ایمپلنت و نحوه اعمال کشش نیرو اثر معنی دار آماری بر میزان نیرو داشتند (P<0.001). کمترین میزان نیرو در موقعیت ABDE و بیشترین میزان نیرو در موقعیت  6BD6دیده شد (میانگین نیرو در موقعیت 64.51=ABDE نیوتن، میانگین نیرو در موقعیت  66.06=6AE6نیوتن و میانگین نیرو در موقعیت 68.54=6BD6 نیوتن). کمترین میزان نیرو در کشش مایل و بیشترین نیرو در کشش عمودی دیده شد (میانگین نیروی عمودی=87.95 نیوتن، نیروی مایل=48.10 نیوتن و نیروی قدامی-خلفی=63.06 نیوتن(.نتیجه گیری: تحقیق حاضر نشان داد میزان گیر اوردنچر همچنین میزان ثبات طرفی اوردنچر در برابر نیروی مایل در موقعیت 6BD6 بیشتر است. از طرف دیگر میزان ثبات طرفی اوردنچر در برابر نیروی قدامی- خلفی در موقعیت 6BD6 بیشتر است. با قرار دادن ایمپلنت دیستالی در موقعیت خلفی تر گیر و ثبات بیشتر می شود. میزان گیر اوردنچر بیشتر از ثبات آن است. همچنین میزان ثبات قدامی- خلفی از ثبات طرفی بیشتر است.

مواجهه با تکنیک های تصویربرداری نا آشنایی که در ایمپلنتولوژی مدرن کاربرد دارند، یکی از مشکلات دندانپزشکانی است که مایل به استفاده از درمان های ایمپلنت در کار روزمره خود هستند. این تصاویر که قادرند فک و دندان ها را از جهات مختلف به نمایش بگذارند، در درمان های روزمره دندانپزشکی کاربرد چندانی ندارند. اصولا در فرآیندهای درمانی دقیقی مانند ایمپلنتولوژی، مشکل اصلی قرار دادن استوانه ای فلزی در استخوان پر آندرکات و ناهموار است. در این مقاله مروری که بر اساس جستجو در قوی ترین منابع علمی یعنی کوکران و پاب مد تنظیم شده، لزوم کاربرد تکنیک های کراس سکشنال پیش از شروع درمان ایمپلنت با جزییات مورد بحث قرار می گیرد.

مقدمه: کاهش نیروهای اعمالی روی ایمپلنت های حمایت کننده اوردنچر متکی بر دو ایمپلنت توسط توزیع مطلوب استرس، ضروری است. هدف از این پژوهش، ارزیابی الگوی استرس اطراف ایمپلنت های اوردنچر فک پایین، متکی بر 2 ایمپلنت با طول کانتی لور مختلف توسط آنالیز اجزا محدود بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی - تحلیلی، از یک مدل اوردنچر متکی بر 2 ایمپلنت، با سیستم اتچمنت بار و کلیپ روی قوس بی دندانی فک پایین استفاده شد. دو ایمپلنت به طور عمودی با طول کانتی لور0 mm ، 7 mm و 13 mm توسط بار به هم متصل شدند. نیروهای 15 و 30 پوند به طور یک طرفه در ناحیه مولر اول و نیروی 15 پوند در ناحیه پرمولر اعمال شد و استرس در استخوان توسط روش اجزا محدود ارزیابی گردید.یافته ها: در مدل دارای کانتی لور 7 mm با اعمال نیروی 15 پوند در ناحیه مولر، استرس اطراف ایمپلنت سمت اعمال نیرو 2.78 Mp و در مدل کانتی لور 13 mm میزان استرس 2.75 MP نسبت به مدل بدون کانتی لور (3.06 MP) مشاهده شد. همچنین با اعمال نیروی 30 پوند میزان استرس در مدل بدون کانتی لور در اطراف ایمپلنت سمت اعمال نیرو 6.98 MP، در مدل با کانتی لور 7 mm میزان 6.42 MP و در مدل با کانتی لور 13 mm میزان 6.28 MP به دست آمد. با افزایش طول کانتی لور، الگوی مشابهی در تغییر میزان استرس نواحی مختلف دیده نشد، با این حال افزایش طول کانتی لور، استرس اطراف ایمپلنت مجاور کانتی لور را افزایش نداد.نتیجه گیری: افزایش طول کانتی لور، منجر به افزایش مشخص استرس، به ویژه در اطراف ایمپلنت مجاور کانتی لور نشد و ممکن است استفاده از کانتی لور در موارد اوردنچر فک پایین متکی بر ایمپلنت های اسپلینت شده با گیر و ثبات ناکافی، مفید باشد. با توجه به محدودیت های این پژوهش، طول کانتی لور مطلوب در اوردنچرهای مندیبل را نمی توان تعیین کرد.

مقدمه: ایمپلنت های تیتانیومی به طور گسترده به کار می روند. میزان استرس وارد بر استخوان عامل مهمی در موفقیت درمان ایمپلنت می باشد. طرح کانکشن ایمپلنت- اباتمنت نقش مهمی در اتصال و توزیع استرس اکلوزال دارد. هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی چگونگی انتقال استرس بر اجزاء ایمپلنت و استخوان اطراف در سه زاویه ی مختلف کانکشن اباتمنت- ایمپلنت می باشد. مواد و روش ها: در یک مطالعه ی توصیفی- تحلیلی، المان محدود که در سال 1395 در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گردید، سه نوع ایمپلنت- اباتمنت کانکشن اینترنال هگزاگونال با زوایای 8، 11 و 16 درجه طراحی شد. مدل های بلاک استخوانی بر اساس CBCT از مندیبل توسط CAD-CAM طراحی و ساخته شد. مجموعه ی اباتمنت- ایمپلنت در داخل بلاک استخوانی قرار داده شد. مدل ها تحت نیروی اکلوزالی عمودی200N و نیروی 200N زاویه دار 15 درجه باکولینگوالی در مرکز سطح اکلوزال کراون، قرار گرفت. مدل ها آنالیز شدند و Von Miss Stressبه دست آمده ثبت شد. یافته ها: جز در زاویه کانکشن 8 درجه، در سایر حالات با افزایش زاویه اعمال نیرو مقادیر ماکزیموم استرس افزایش یافت. با افزایش زاویه ی کانکشن در نیروی اگزیالی و نیروی زاویه دار استرس در اباتمنت، اسکرو و ایمپلنت افزایش و در استخوان اطراف کاهش یافت. نتیجه گیری: نیروهای زاویه دار باعث افزایش استرس ها در اباتمنت، پیچ نگهدارنده و استخوان می شود. افزایش زاویه ی محل اتصال ایمپلنت- اباتمنت باعث افزایش استرس ها در اباتمنت، ایمپلنت و پیچ نگهدارنده و کاهش استرس در استخوان اطراف می شود.

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت ثبات اولیه در موفقیت درمان ایمپلنت های دندانی و ایجاد استیواینتگریشن، این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه ثبات ایمپلنت و میزان تحلیل کرستال استخوان در تکنیک استیوتوم و تکنیک رایج قراردهی ایمپلنت بود. روش بررسی: در این مطالعه 26 ایمپلنت در ناحیه قدامی ماگزیلا در 13 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. ایمپلنت های TBR (Toulouse, France) با قطر 5/3 و طول 5/10 یا 12 میلی متر قرارداده شد. بلافاصله بعد از قرارگیری ایمپلنت ها و سه ماه بعد میزان ثبات ایمپلنت با استفاده از Ostell mentor ثبت شد. بلافاصله در روز جراحی، سه ماه و شش ماه بعد از آن رادیوگرافی پری اپیکال برای بررسی میزان تحلیل استخوان تهیه شد. از تست های آماری P aired t-test و Wilcoxon signed Rank test جهت آنالیز آماری داده ها استفاده شد. یافته ها: تفاوت آماری قابل ملاحظه ای در میزان ثبات در بین دو روش درمانی وجود نداشت. میزان تحلیل استخوان در گروه استیوتوم در سه ماه بعد از جراحی بیشتر از روش درمان رایج بود (001/0

زمینه و هدف: زوایای مختلف قرارگیری ایمپلنت، که در موقعیت های مختلف کلینیکی غیر قابل اجتناب است، می تواند بر دقت قالب-گیری تاثیر بگذارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر زاویه قرار گیری ایمپلنت بر صحت اتصال ایمپرشن کوپینگ در ایمپلنت های با هگز داخلی است. مواد و روش ها: یک مدل گچی با 4 ایمپلنت دارای اتصال هگز داخلی تهیه شد. ایمپلنت ها در زوایای مزیودیستالی مختلف صفر، 15، 25 و 35 درجه نسبت به محور طولی در مدل گچی تعبیه شدند. برای شبیه سازی لثه، آنالوگ لثه اطراف ایمپلنت ها به ارتفاع 2 میلیمتر تزریق شد. بعد از یک جلسه آموزشی به دانشجویان سال آخر دندانپزشکی عمومی در رابطه با نحوه بستن ایمپرشن کوپینگ، از 40 نفر از دانشجویان خواسته شد که ایمپرشن کوپینگ ها را روی هر 4 ایمپلنت ببندند. درستی اتصال ایمپرشن کوپینگ روی ایمپلنت ها توسط متخصص پروتز ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمون کوکران Q مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. سطح معنی داری 0/05 در نظر گرفته شد. ملاحظات اخلاقی: این مقاله مورد تایید کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد. یافته ها: میزان عملکرد درست دانشجویان در اتصال ایمپرشن کوپینگ به ایمپلنت در زوایای 0، 15، 25و 35 درجه به ترتیب برابر با %85، %72، %52، %35 بود. به استثنا گروه های 0 و 15 درجه، بین گروه های مختلف مطالعه، تفاوت آماری معنادار مشاهده شد. (0/05>P). نتیجه گیری: زاویه قرارگیری ایمپلنت تاثیر معناداری در دقت اتصال ایمپرشن کوپینگ به ایمپلنت های با هگز داخلی دارد و با افزایش زاویه ایمپلنت، دقت اتصال ایمپرشن کوپینگ به ایمپلنت کاهش می یابد.

مقدمه: با توجه به رشد روزافزون مصرف سیگار و عوارض متعدد آن از جمله مشکلات دندانی و استخوانی و با توجه به اهمیت استخوان در بحث ایمپلنت دندانی به نظر می رسد که انجام پژوهش هایی با هدف یافتن میزان و مقدار عوارض سیگار در بحث ایمپلنت دندانی ضروری باشد. با توجه به آمار گوناگون گزارش شده، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر سیگار بر تحلیل کرست استخوان اطراف ایمپلنت انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی کوهورت گذشته نگر، اطلاعات بیماران دو گروه که یکی مصرف کننده ی سیگار بوده و دیگری سیگار مصرف نمی کردند، ثبت شد. از هر گروه 25 نفر به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. از بیماران تصاویر پانورامیک گرفته شد و سپس میزان تحلیل استخوان با توجه به گرافی پانورامیک اولیه به دست آمد. داده های پژوهش با استفاده از روش های آماری نظیر محاسبه ی درصد و همچنین آزمون تی در نرم افزار SPSS نسخه ی 22 تحلیل آماری گردید (0/05 = α ). یافته ها: سن بیشتر افراد مورد مطالعه در این پژوهش، بین 40 تا 45 سال بود. نتایج تجزیه و تحلیل داده های آماری نشان داد که میانگین تغییرات کرست آلوئول در بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (0/443 = p value) و بر اساس نتایج این مطالعه، میانگین تغییرات کرست آلوئول بین دو جنس نیز تفاوت معنی داری نداشت (0/891 = p value). نتیجه گیری: مطالعه ی حاضر نشان داد که میزان تحلیل ارتفاع کرست استخوان آلوئول در افراد سیگاری بیشتر از افراد غیر سیگاری است، اما این اختلاف به لحاظ آماری معنی دار نبود.